Deze foto is op 1 juni genomen door de laatste gast die vertrok. Een mooi moment dat is vastgelegd. Door een vaste gast.
Daarom hierbij: een ode aan de vaste gast. Of eigenlijk natuurlijk aan iedere gast, maar in de afgelopen tijd hebben wij zoveel vaste gasten weer mogen ontvangen dat mijn horeca-hart ervan smelt.
Op 15 maart 2020 schreven we: “Als je zoals wij met hart en ziel in de hospitality werkt, is het sluiten van je deuren het laatste wat je wilt. Juist nu is het fijn om mensen wel een avond te kunnen laten ontspannen en genieten in ons restaurant.”
Maar toen wisten we niks. De tijd heeft ons en onze ervaring ingehaald. Want juist nu is het bijzonder om gasten te kunnen laten genieten in onze zaak.
Voor het stel op leeftijd dat om non-corona gezondheidsredenen voor het eerst sinds 1987 weken uit elkaar moest verblijven. En dat op de tweede avond na hun hereniging dolgelukkig weer bij ons kwam eten. Voor de dames die zich prachtig opdoften om weer uit eten te gaan in hun favoriete restaurant. Voor degenen die een lief kaartje of chocola voor ons meebrachten omdat ze zo blij zijn dat we weer open kunnen. Voor de moeder en dochter die kwamen lunchen in de zon. Voor de gasten die al jaren op vrijdagavond bij ons de week afsluiten en dit nu opgelucht omschreven alsof ze ‘er vorige week nog waren’. Voor de lieverds die er in de afgelopen week al twee keer waren. Voor de familie die zo vaak eten heeft afgehaald en nu eindelijk een avond ter plekke kwam genieten. Voor de mevrouw die graag jam maakt en altijd een potje voor ons meebrengt. Voor de dame die haar verjaardag kwam vieren met een uitgebreide lunch die als verrassing door haar vriendinnen werd betaald. Voor de Instagram-volgers die ons nu gewoon weer live kwamen bezoeken. Voor degenen die een mooie online recensie schreven. Voor de meisjes die ‘ooooooh’ deden toen we hen mooie drankjes serveerden. Voor de buurman die gewoon weer mopperde als vanouds toen zijn jonge jenever op was. Voor de buurvrouw die na thuiskomst nog appte dat het zo fijn was om weer uit eten te gaan.
Een ode aan al die mensen dus. Want daar doen we het voor.